Χαλύβδινοι λέβητες

Κατασκευάζονται από χαλυβδοελάσματα τα οποία συγκολλούνται μεταξύ τους.

Το βάρος τους είναι μικρότερο από το αντίστοιχο των χυτοσίδηρων, για την ίδια θερμική ισχύ (πάχος ελάσματος 3mm).

Μειονέκτημα αποτελεί ότι στα μεγάλα μεγέθη η τοποθέτηση στο λεβητοστάσιο είναι δύσκολη λόγω του μεγάλου όγκου.

Μια διάκριση τους αποτελεί αν είναι αεραυλωτοί ή υδραυλωτοί. Στην πρώτη περίπτωση τα καυσαέρια οδηγούνται στο εσωτερικό των σωλήνων ενώ στην δεύτερη περίπτωση μέσα από τα τούμπα περνά το θερμαινόμενο νερό. Οι σωλήνες αυτοί είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τύπου mannesman.

Στους αεραυλούς τοποθετούνται ανασχετήρες, συνήθως ανοξείδωτοι, οι οποίοι επιβραδύνουν τα καυσαέρια κατά την ροή τους. Με αυτό τον τρόπο, τα καυσαέρια αποδίδουν μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας τους στα τοιχώματα του λέβητα, και έχουμε καλύτερη εκμετάλλευση της ενέργειας του καυσίμου.

Ο καθαρισμός των εσωτερικών επιφανειών του λέβητα είναι ευκολότερος από τους χυτοσίδηρους λόγω του υλικού κατασκευής αλλά και της φιλοσοφίας σχεδίασης των χαλύβδινων λεβήτων.